ForumDefesa.com

Conflitos => Conflitos do Presente => Tópico iniciado por: dvbotet em Outubro 04, 2007, 10:31:17 pm

Título: història d'un engany
Enviado por: dvbotet em Outubro 04, 2007, 10:31:17 pm
Feia temps que volia escriure una petita història. La història d'un engany.

Tot va començar amb una generació nascuda als setanta, al principi, mitjan i final. Potser també als vuitanta. De fet és força irrellevant. El cas és que amb allò de la Transició, als 70, es van agafar algunes coses amb molta empenta. Jo sóc d'aquesta generació. Escola en català, fins i tot les dues hores de castellà que fèiem per setmana, i en un ambient cultural i educatiu català. Fins als catorze anys, que és quan vaig marxar de l'escola a l'acabar l'EGB, vaig viure en un país normal. Es podria dir que en el meu cas i el de tants d’altres, l'administració va fer bé la feina. Tenia 14 anys i literalment no sabia parlar el castellà i per aquest fet i per la vergonya d'utilitzar-lo em vaig mantenir bilingüe passiu fins als 25.

Et vas fent gran i surts de la infantesa. Comences a quedar amb els amics, te'n vas de gresca i descobreixes el món que t'envolta. A poc a poc, t’adones, des del punt de vista lingüístic, que has estat immers durant uns anys en una realitat inexistent. El govern va començar a fer els canvis pels fonaments, però en els fonaments va quedar la cosa. Amb l'escola no n'hi ha prou, i jo demano: per què no s'han atrevit amb la resta? Només s'havia d'aplanar el terreny a una generació que creixíem per primera vegada, després de molts anys de prohibicions, amb la llengua catalana com a fet normal. La teníem com a llengua mare, en coneixíem la gramàtica, la literatura, la història, la geografia.

Sortíem amb els amics als llocs de moda, però l'oferta era majoritàriament en castellà. El cinema, els videojocs, la música a la ràdio... Anàvem a les discoteques a on gairebé sempre se't dirigien en castellà. La gent flirtejava en castellà. Parlo de Barcelona i rodalia. Érem uns herois. Manteníem la llengua, volíem consumir en català i cercàvem els indrets, els moments. A comarques l'ús social encara no patia. Cada cop més, un servidor, es va anar allunyant de la ciutat per concentrar-se a comarques (la Segarra). Allà hi tenia els amics de la infància. Arreu l'ús social de la llengua era viu, fins i tot a les discoteques per flirtejar. Em sentia còmode a la Segarra , lingüísticament parlant.

Amb tot això, vàrem tenir un parèntesi de normalitat una altra vegada. Va ser cap allà els anys 90. L'esclat del rock en català. Allò sí que va ser bo! Vàrem anar a tots els concerts. Vàrem comprar (bé, i piratejar) tots els CD que vàrem poder. Renoi quina època més maca! En el nostre record queda. Orgullosos d'assistir a concerts amb més de 20.000 persones!

El temps passà i el món laboral arribà. Havien passat ja uns anys amb democràcia, amb normalització lingüística, etc. Però en aquest moment, excepcions a part, tot continua igual. La llengua no existeix. En el millors casos s'utilitza de forma oral, tot i que moltes empreses tenen la moda o el costum que els treballadors s'expressin en castellà entre ells. Deu fer més bonic. La paperassa es fa sempre en castellà, com també les comunicacions internes a l'empresa o amb altres empreses. Les factures, rebuts, albarans, llistats, tot, tot i tot en castellà. Ja no parlem de l'etiquetatge dels productes, l'atenció al client o fins i tot posar unes instruccions en català. Bé, no serem tan negatius, sí que se'n fan de comunicacions internes escrites en català, però llavors, si mirem més prim, costa trobar escrits, correus electrònics, etc. que no continguin faltes d'ortografia. La gent, encara ara no sap escriure en català.
 
El resultat després de més d'un quart de segle de política lingüística és que podríem dir que no hi ha resultat. El català amb prou feines passa de ser llengua d'ús oral en el món de veritat. El món empresarial i de l'oci hi viuen en general, encara ara, d'esquena. El món de l'oci (cinema, televisió, etc.) ha fet en 25 anys el que no han fet 300 anys de governs de repressió amb reis absolutistes i dictadors inclosos. Podem donar també gràcies a TV3, que és una de les eines d'espanyolització més potents que tenim en aquests moments. Gràcies CiU per crear-la, ens calia. Gràcies PSC-PSOE per manipular-la. Gràcies ERC per ésser-ne còmplice.
 
Per part del Govern, no calia inventar res. Només copiar lleis i legislacions d'altres països; sense anar massa lluny, copiar lleis que a Espanya s'apliquen amb rigor amb la llengua espanyola o a França amb el francès. També cercar símils, que n'hi ha, com ara a Lituània, Estònia o Letònia, i per als qui diguin que no ho podem fer perquè no som independents, tenim el Quebec o Flandes per a emmirallar-nos. Només cal una cosa que cap govern ha tingut: valentia i creure en el que som.

Les institucions no s'han atrevit a legislar de veritat per por d’enfrontaments amb l'empresariat reticent a certs canvis. I també, per enfrontaments polítics amb Madrid. El català, en els millor casos, s'acaba a l'escola. Després tot és ja una altra història.

Els culpables ja no són sempre a Madrid. Els culpables són a casa nostra i molts tenen noms i cognoms catalans que es perden en els temps. Gent a qui no agrada el català, entre altres coses perquè no s'ha dignat mai a reciclar-se i aprendre'l a escriure (ara bé, no tenen problemes per fer anar telèfons mòbils d'última tecnologia). Gent a qui fa nosa la llengua perquè es pensa que és una cosa d'estar per casa, que l'hem de parlar en veu baixa i malament, no fos cas que algú se n'assabentés. Gent que encara arrossega prejudicis. També s'ha de dir que moltes actituds envers la llengua a fora dels Països Catalans continuen intactes des de fa segles. Al Govern espanyol, per molt que es facin els multiculturals, el català se'ls en fot i els és més una nosa a suprimir que cap altra cosa. Els és una llengua inútil ara més que mai, ja que ens tenen bilingüitzats, però l'han de fer servir per quedar bé o perquè a vegades la llei els "obliga". El Govern espanyol, sigui del color que sigui, continua només promocionant l'espanyol i boicotejant qualsevol intent del català d'anar més enllà. El secessionisme lingüístic al País Valencià promocionat des de Madrid i des de València mateix, està sembrant una llavor que mica en mica va donant els seus fruits. Entre d’altres coses, mentre l’Acadèmia Valenciana de la Llengua reconeix la unitat de la llengua, però això sí, fa cabrioles per no anomenar mai els mots “català” o “catalana” en les seves declaracions oficials d’unitat lingüística. Hi ha dos fets que no entenc. Una sola llengua que no té cap separació física, ni pràcticament política (la majoria de parlants som sota el mateix Estat, i els que no, són a la UE) ha de tenir dues acadèmies que la regulin? Si els acadèmics de l’AVL reconeixen la unitat de la llengua, per què mantenen vigent una institució sense sentit com l’AVL? Per què no es fusionen, doncs, l’AVL i l’IEC? No diuen que la unió fa la força? És que ningú veu que, si res no canvia i el PP no s’atura,  només és qüestió de temps que els acadèmics de l’AVL acabin sent tots secessionistes i que l’AVL acabi canviant les seves sigles per ALV?Per què a la Sénia s’han de regir per l’IEC i a Rossell per l’AVL?

A més, hi ha hagut un procés clar de substitució lingüística que tenim ben documentat. Els nostres avis eren monolingües en català, els nostres pares eren bilingües que sabien escriure només en castellà, però d'expressió oral netament catalana. Les noves generacions tenen dificultats per a expressar-se en català. El proper pas és ja l'abandó de la llengua dèbil.
El català és degrada a marxes forçades. A Barcelona i rodalia l'argot popular ha quedat gairebé substituït pel castellà o per traduccions barroeres. La fonètica és cada cop més apitxada i ja no parlem d'estructura o dels pronoms febles, que de tant febles que són ja no hi són. A comarques anem millor, però no sé si queda cap lloc del nostre territori lingüísticament verge. Puc parlar per la Segarra, una comarca que jo mateix puc afirmar haver-la vist verge: on la integració dels immigrants s'està fent en castellà. Te'n vas a Guissona i tots els ucraïnesos i romanesos que treballen a l'Avícola de Guissona parlen en castellà perquè els guissonencs els parlen en castellà. Perquè a l'empresa se'ls ensenya en castellà. A la resta de pobles on hi ha immigrants, siguin d'on siguin, passa el mateix. A Sant Guim de Freixenet, poble ple de marroquins, la gent els parla en castellà. Increïble però cert. Estem cavant la nostra pròpia tomba. La immigració és la nostra última oportunitat d'or per a poder tenir una societat que faci servir com a llengua franca el català per entendre's. Ucraïnesos amb marroquins, amb pakistanesos, amb argentins, etc., es podrien entendre en català entre ells. Això crearia unes necessitats lingüístiques que farien reaccionar certes parts de la nostra societat.

De moment, mantenir la llengua és cada cop més un acte de militància i de resistència, i amb això anem malament. No tothom té vocació de lingüista, ni de militant de causes perdudes, o no. A la gent no li agrada complicar-se la vida. Quan sortim al carrer a comprar, anem als llocs on més bé podem comprar pel preu i sense problemes, i la llengua és igual. El català pot ser sinònim de problemes segons a quins llocs es va (locals de moda, comissaries, govern, etc.) i estic parlant per un sector important de la nostra societat que ho veu així.

Per un altre cantó, tenim una de les llengües del món amb més diccionaris, gramàtiques, estudis, i tot el que hi vulgueu afegir. També és l'única llengua  de la qual estem documentant la seva extinció. Ho tenim tot ben escrit, documentat i referenciat. Potser d'aquí a uns anys o segles, els estudiosos es demanaran per què no hi vàrem fer res si vèiem el que ens estava passant. Ho teníem tot a favor: teníem un ensenyament, teníem un govern que utilitzava la llengua (els únics) de forma habitual i que la podia regular per llei, uns polítics "catalanistes" (els de dretes i els d'esquerres). Va ser com un suïcidi col·lectiu, diran. Un altre misteri a resoldre com, l'extinció dels maies.

Em demano mil vegades de què m'han servit tots els estudis que he fet en català si després no l’he pogut exercitar amb normalitat?  Per què hi ha gent que m'enganya amb aquests temes i es fan dir nacionalistes però només ho són  l'Onze de Setembre? Per què després d'un quart de segle de normalització la majoria de gent encara ara no passa de fer un ús oral de la llengua? Per què les empreses no el fan servir? Per què els castellanoparlants a casa nostra tenen una impunitat lingüística que nosaltres no tenim ni a l'escala del nostre edifici? Per què els polítics no fan els deures? Per què haig de patir per aquesta llengua cada dia? Podrem recuperar mai llocs com Perpinyà, Alacant o la rodalia de Barcelona?

Un amic meu (DEP) deia que “com tu mateix t'ho fas, no t'ho farà mai ningú”. Però què passa quan tu mateix (els catalans) ja hem deixat de fer?  
 
El meu missatge pot semblar pessimista, però crec que és la realitat vista des del punt de vista d'un observador com jo. No sóc lingüista ni res que s’hi assembli, cosa per la qual la meva opinió pot ser totalment rebatuda. He viatjat i he viscut fora i sé el que és viure en una societat amb una llengua normalitzada. Sé el que és voltar pels llocs, anar al cinema, comprar, prendre un cafè, etc., sense haver de preocupar-se per quina serà la llengua del menú del restaurant o si el cambrer farà ganyotes perquè no m'entén. Ho comparo i veig que aquí no anem bé. Escolto i ho veig jo mateix, jove com sóc, que la llengua va endarrere i no són sensacions ni pressentiments. El català entre el jovent de Barcelona costa de sentir, i quan el sents... ai! Mare, mare meva! Quin mal d'orelles!

En aquests moments estem en una situació reversible. Malgrat tot, queda moltíssima gent que sap català i que en fa un ús diari. La situació la podem decantar i potser podríem arribar a recuperar zones perdudes o semiperdudes, no en tinc cap dubte. Però som en una contrarellotge i sí, ens ho juguem en deu anys. En funció del que fem aquesta propera dècada determinarem el futur d'una de les dues llengües que es parlen en els territoris de parla catalana sota administració espanyola, i, de retruc, a Andorra, que no és més que un satèl·lit lingüístic. Després ja no hi haurà marxa enrere.
Título:
Enviado por: comanche em Outubro 05, 2007, 12:02:35 am
Grande é a língua catalã, eu sei que desde a formação de Espanha em 1714, depois com Franco e actualmente com os espanholistas, tudo têm tentado para destruir a língua Catalã e as outras que existem e já existiram em Espanha.
Todas as línguas são patrimonio da humanidade, quem as tenta destruir prpositadamente comete crimes de genocidio cultural contra a humanidade.
Título:
Enviado por: ferrol em Outubro 05, 2007, 08:14:35 am
Citação de: "comanche"
Todas as línguas são patrimonio da humanidade, quem as tenta destruir prpositadamente comete crimes de genocidio cultural contra a humanidade.
Eso é algo moi forte de dicir...que un portugués acuse ó séu propio goberno de xenocidio cultural por procura-la desaparición do mirandés necesita ser demostrado...

Eu non creo que o goberno portugués procure o xenocidio cultural mirandés...aínda que sí é certo que non se protexe o séu uso nin nos medios culturais, nin nos de comunicación, nin sequera foi deica hai moi poucos anos que o mirandés foi recoñecido pola Lei portuguesa. Tampouco hai planos de estudios específicos para a rexión mirandesa...

De tódolos xeitos, paréceme inxusto dicir que o goberno portugués estea a cometer xenocidio cultural co mirandés...así que seguro que o amigo Comanche non quería dicir tal cousa...

O que seguramente Comanche quería dicir era que os españois teñen unha palla no ollo e os portugueses non ven a viga que teñen no séu...¿non si, amigo das praderías?
Título:
Enviado por: comanche em Outubro 05, 2007, 11:57:50 am
Citar
Tendo a língua mirandesa uma forte tradição oral, passando de pais para filhos ao longo dos tempos, só em 1882, por José Leite de Vasconcelos, ilustre filólogo, arqueólogo e etnógrafo português, começou a ser escrita e investigada. (Ele abre a História literária mirandesa publicando uma mão-cheia de poesias suas e de Camões num livro intitulado, "Flores Mirandesas": traduz muitas peças de Camões; recolhe nas aldeias de Miranda vários contos, histórias, lendas, fábulas, provérbios, adivinhas, cantigas d'amor, de humor, de devoção, etc.; escreve ainda o ensaio "O Dialecto Mirandês", com o qual ganhou o galardão das Sociedades das Línguas Românicas de Montpellier, e os "Studos de Filologie Mirandesa" I e II, 1901.)

Manuel Sardinha (traduz poesias de Antero de Quental); Bernardo Fernandes Monteiro (traduz os quatro Evangelhos: São Lucas, São Marcos, São Mateus e São João, quase totalmente inéditos, tendo Trindade Coelho publicado excertos nos jornal "O Repórter", em 1896, e Gonçalves Viana outros na "Revista de Educação e Ensino" com texto por ele revisto, escreve ainda textos vários em prosa que publica no jornal "O Mirandez"); António Maria Mourinho (publica um livro de poesias de sua autoria "Nossa Alma e nossa Terra", 1961; e "Scoba Frolida An agosto/Lhiênda de Nôssa Senhora de l Monte de Dues Eigreijas", 1979; "Ditos Dezideiros", 1995; Manuel Preto "Bersos Mirandeses", 1993; Moisés Pires "Eilementos de Gramática Mirandesa", inédito; e "Pequeinho Bocabulário Mirandês-Pertuês", 2004) entre outros, seguiram-lhe os passos, estando agora a escrita a florescer. Foi dentro desse espírito que este ano se estabeleceu uma Convenção Ortográfica, inteiramente patrocinada pela Câmara Municipal de Miranda do Douro e levada a cabo por um grupo de entendidos linguistas, que tem em vista estabelecer regras claras para escrever, ler e ensinar mirandês bem como estabelecer uma escrita o mais unitária possível e consagrar o mirandês como língua minoritária de Portugal.

O desenvolvimento, a vida moderna, a TV e as pressões do português e do castelhano são perigos que ameaçam o mirandês nos dias de hoje. Por isso, em sua defesa, se têm tomado algumas medidas:

o ensino oficial nas escolas preparatórias do concelho de Miranda do Douro, como opção, desde o ano de 1986/1987, graças a uma autorização ministerial de 9 de Setembro de 1985;
a publicação, pela Câmara Municipal de Miranda do Douro, de vários livros sobre e em mirandês;
a realização, pela Câmara Municipal, de um festival da canção e de um concurso literário anuais;
o seu uso em festas e celebrações da cidade (discursos, missas, etc.) e de vez em quando, na imprensa, rádio e televisão;
a publicação em mirandês de um volume de Asterix;
a tradução para mirandês de todas as placas toponímicas da cidade, efectuada em 2006 pela Câmara Municipal


http://pt.wikipedia.org/wiki/Mirand%C3%AAs

Como se vê a atitude dos portugueses é muito diferente da atitude dos espanholistas castelhanizados, não é preciso ir muito longe, do outro lado da fronteira na região de Miranda o leonês já está extinto, porque será?
Porque é que o mirandês falado em um pequena região de Portugal sobreviveu, e o leonês que era falado numa região muitissimo  maior não conseguiu sobreviver?
Porque será?
Porque é que principalmente o PP espanhol persegue todas as línguas que não o castelhano na Galiza, no País Basco, na Catalunha, etc.
Título:
Enviado por: Lancero em Outubro 05, 2007, 12:23:14 pm
E nunca esquecer o rock agrícola dos Pica Tumilho (http://http)
Título:
Enviado por: ferrol em Outubro 06, 2007, 09:39:07 am
Citação de: "comanche"
a publicação em mirandês de um volume de Asterix;
a tradução para mirandês de todas as placas toponímicas da cidade, efectuada em 2006 pela Câmara Municipal

Realmente espectacular. Así que xa hai case 2 anos que o mirandés é usado nas placas das vilas da Miranda. Pois logo teño que pedir perdon, porque xa podemos garantir que o mirandés xa está salvado desde hai 2 anos...

Claro, e logo, cando en Galicia, Pais Basco, Cataluña ou Valencia hai 30 anos que temos televisións, xornais e radios nos nosos idiomas e témo-lo ensino paritario en castelán e na lingua propia, institucións propias de autogoberno, impostos, estradas, hospitais, escolas e iniciativas do goberno para que se falen en Europa os nosos idiomas, vemos con envexa como a protección do mirandés avanza moitísimo máis rápido gracias a que as rúas de Miranda xa teñen nomes mirandeses e Astérix foi traducido á lingua... :roll:

Por certo, o primeiro álbum de Astérix traducido ó galego, é de 1.976:
(https://www.forumdefesa.com/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.asterix-obelix.nl%2Fmanylanguages%2Fcovers%2Fga-07-mas.jpg&hash=3fc38250fac719801878647bf0ed8e57)

E agora, se quere, xa pode seguir dando leccións de preservación cultural de onte pola tarde... :lol:
Título:
Enviado por: Lancero em Outubro 06, 2007, 12:52:05 pm
Sim, crie-se um governo, universidades, televisões (jornais e rádios já há), impostos, hospitais  :? porque uma língua é falada por 15 mil pessoas  :lol:

E já agora faça-se o mesmo para o Porto, já que chamam aloquete a cadeado, simbalino à bica, fino à imperial...
Título:
Enviado por: ferrol em Outubro 06, 2007, 03:19:21 pm
Citação de: "Lancero"
Sim, crie-se um governo, universidades, televisões (jornais e rádios já há), impostos, hospitais  :? porque uma língua é falada por 15 mil pessoas  :lol:.
¿Xa hai xornais e radios que emiten en mirandés?Seguro que me pode indicar onde están, como se chaman e as súas páxinas web. Ou igual non...

Quédome tamén co detalle de que por 15.000 persoas non paga a pena recoñece-los séus dereitos...segundo vostede.¿Cantas persoas son necesarias para que se lles respeten os séus dereitos lingüisticos?Xa vexo que 15.000 non...¿Tal vez 30.000?¿100.000?Veña, home anímese, diga unha cifra...
Título:
Enviado por: Lancero em Outubro 06, 2007, 03:42:45 pm
O povo de Miranda do Douro e limítrofes tem os mesmos direitos que o Lancero, que vive em Sintra, enquanto cidadãos portugueses.
A sua língua é reconhecida oficialmente e as suas escolas são bílingues. Qual é a sua dúvida??!!

O mirandês não está a morrer, pelo contrário, renasce! Como exemplo,
a Universidade de Lisboa estuda (http://http) o mirandês, assim como a Faculdade de Letras do Porto e, obviamente, a Universidade de Trás-os-Montes e Alto Douro.

Ainda não conseguímos foi pôr o alcatrão das estradas e as paredes dos hospitais a falar mirandês. Mas lá havemos de chegar, se em Espanha o fazem...



Citar
Lei n.º 7/99

de 29 de Janeiro

Reconhecimento oficial de direitos linguísticos da comunidade mirandesa


 

A Assembleia da República decreta, nos termos alínea c) do artigo 161.º da Constituição, para valer como lei geral da República, o seguinte:

 

Artigo 1.º

O presente diploma visa reconhecer e promover a língua mirandesa.

Artigo 2.º

O Estado Português reconhece o direito a cultivar e promover a língua mirandesa, enquanto património cultural, instrumento de comunicação e de reforço de identidade da terra de Miranda.

Artigo 3.º

É reconhecido o direito da criança à aprendizagem do mirandês, nos termos a regulamentar.

Artigo 4.º

As instituições públicas localizadas ou sediadas no concelho de Miranda do Douro poderão emitir os seus documentos acompanhados de uma versão em língua mirandesa.

Artigo 5.º

É reconhecido o direito a apoio científico e educativo, tendo em vista a formação de professores de língua e cultura mirandesas, nos termos a regulamentar.

Artigo 6.º

O presente diploma será regulamentado no prazo de 90 dias a contar da sua entrada em vigor.

Artigo 7.º

O presente diploma entra em vigor 30 dias após a data da sua publicação.


 

Aprovada em 19 de Novembro de 1998.

O Presidente da Assembleia da República, António de Almeida Santos.


Promulgada em 15 de Janeiro de 19999


Publique-se.

O Presidente da República, JORGE SAMPAIO.


Referendada em 19 de Janeiro de 1999.

O Primeiro-Ministro, António Manuel de Oliveira Guterres.


 

Despacho Normativo n.º 35/99


A Lei n.º 7/99, de 29 de Janeiro, reconhece o direito a preservar e promover a língua mirandesa, enquanto património cultural, instrumento de comunicação e de reforço de identidade da terra de Miranda.

Nos termos dos artigos 3.º e 5.º da mesma lei, cabe regulamentar o direito à aprendizagem do mirandês, bem como o necessário apoio logístico, técnico e científico.

Assim, determina-se:

1 – Aos alunos dos estabelecimentos dos ensinos básico e secundário do concelho de Miranda do Douro é facultada a aprendizagem do mirandês, como vertente de enriquecimento do currículo.

2 – A disponibilização da oferta referida no número anterior compete aos estabelecimentos dos ensinos básico e secundário do concelho de Miranda do Douro, mediante o desenvolvimento de projectos que visem preservar e promover a língua mirandesa.

2.1. – Os projectos devem contemplar finalidades e metodologias pedagógicas, bem como a identificação dos meios e dos recursos necessários, nomeadamente no âmbito da formação de professores.

2.2. – Os projectos são aprovados pelos directores dos Departamentos da Educação Básica e do Ensino Secundário, conforme os níveis de ensino em que incidem, após parecer favorável do director regional de Educação do Norte.

2.3. – Os projectos podem desenvolver-se em parceria com entidades da comunidade local, designadamente com o município e associações culturais, mediante a celebração de protocolos de cooperação.

3 – Os competentes serviços centrais e regionais do Ministério da Educação prestam o apoio logístico, técnico e científico que se apresentar adequado ao desenvolvimento dos projectos a que se refere o presente despacho.


Ministério da Educação, 5 de Julho de 1999. – O Ministro da Educação, Eduardo Carrega Marçal Grilo.


Citar
DADOS SOBRE O ENSINO DO MIRANDÊS

O direito à aprendizagem do mirandês é regulamentado pelo Despacho Normativo nr. 35/99 do Ministério da Educação publicado no DR nr. 167 de 20.7.1999.


ENSINO A ADULTOS

UTAD – Universidade de Trás-os-Montes e Alto Douro

No Pólo de Miranda do Douro: :

1999/2000 - Curso Livre de Mirandês integrado no Mestrado em Ensino da Língua e Cultura Portuguesa - nº de alunos: 24
Verão de 2001 - Curso Intensivo de Língua e Cultura mirandesas (dois níveis) - nº de alunos: 22

Em Vila Real:

2000/2001 - Curso Livre de Mirandês - nº de alunos: 56
2001/2002 – Curso Livre de Mirandês - meados de Novembro – a confirmar

ENSINO BÁSICO

Escola EB2 de Miranda do Douro:

Nível de ensino em Miranda: Está integrado como disciplina de opção no 2º ciclo (5º e 6º ano de escolaridade) desde o ano lectivo de 1986/1987.

Frequência em Miranda do Douro nos últimos anos:
1999/2000: 5º ano - 37 alunos; 6º ano - 19 alunos
2000/2001: 5º ano - 12 alunos; 6º ano - 30 alunos
2001/2002: 5º ano - 12 alunos; 6º ano - 12 alunos

Nº total de alunos que frequentaram a disciplina de Língua Mirandesa nesta Escola: 527.

(Informação Domingos Raposo)

Escola EB23 de Sendim:


Ne l anho 2000/2001 na EB23 de Sendin i Scuola de l purmeiro ciclo

1º CICLO – 50 alunos (70% de ls matriculados);

2º CICLO – 39 alunos (55% de ls matriculados, 20% de ls matriculados son de l cunceilho de Mogadouro).


(Informação Carlos Ferreira)


Citar
O USO DA LÍNGUA MIRANDESA


 

1. O uso do mirandês no dia a dia


Os dados mais actualizados de que dispomos sobre o uso do mirandês resultam de um inquérito realizado em Abril de 2001 sob a orientação da Dr.ª Maria do Céu Carvalho de Sousa, professora de Geografia da Escola Secundária de Miranda do Douro. Esse inquérito abrangeu 2% da população residente nas sedes de freguesia do concelho de Miranda do Douro, aí incluídas a sede do concelho e a freguesia de Atenor, onde não se fala mirandês. Chama-se a atenção para o facto de o mirandês também se falar nas freguesias de Vilar Seco e de Angueira, do concelho de Vimioso.

Do referido inquérito podem retirar-se algumas conclusões quanto uso da língua:

- 87, 6% dos inquiridos afirmou compreender a língua mirandesa, mas essa percentagem atinge os 100% na maioria das freguesias rurais;

- 64, 6% dos inquiridos respondeu que sabe falar mirandês, embora essa percentagem seja muito mais elevada nas aldeias rurais;

- os inquiridos que falam mirandês fazem-no no dia a dia ou quando isso lhes é solicitado (63%, no conjunto). Mas enquanto as freguesias mais urbanas utilizam a língua sobretudo quando é solicitado, já as freguesias mais rurais usam o mirandês no dia a dia;

- a maioria dos inquiridos referiu ter aprendido a língua com os país ou avós (53.9%);

- a maioria dos inquiridos não fala em mirandês com os filhos, sendo as freguesias do norte do concelho aquelas em que os pais mais falam em mirandês com os filhos; o grupo etário 45-64 anos é aquele que menos fala em mirandês com os filhos;

- a generalidade dos inquiridos (76.3 %) acha importante as crianças aprenderem mirandês;

- 75.3% dos inquiridos tem uma referência positiva da língua e 24.7% uma referência negativa. A referência positiva à língua varia com a idade (0-14 anos - 48%; 15- 44 anos- 77%; 45 - 64 anos- 82%; 65 e mais anos- 84%) e com o grau de instrução (não sabe ler - 87.5%; básico - 66.3%; secundário - 75%; superior - 100%; outro - 75.3%).


 

2. Uso do mirandês falado pelas institutições do concelho.


O uso do mirandês nas várias institutições do concelho de Miranda data dos anos 80 do século XX.. Mas foi sempre muito esporádico, muitas vezes com um certo carácter folclórico, por ocasião de festas e para ministro ou visitante ver como era "engraçado".

Apenas a partir do ano 1999 a língua mirandesa passou a ser usada com regularidade por alguns (ainda poucos) deputados à assembleia municipal de Miranda do Douro, nas intervenções realizadas nesse órgão autárquico.

Também noutras intervenções públicas, como conferências, apresentação de festas, debates promovidos pelas associações culturais, etc., o uso da língua falada está a tornar-se cada vez mais natural. O mesmo acontece nas escolas, por impulso dos próprios professores de mirandês.

Em qualquer caso, e apesar dos progressos feitos, ainda se está longe de um uso regular da língua mirandesa pelas institutições de Miranda do Douro.

O início das emissões da rádio local MIRANDUM-FM, que emite na frequência 100.1 será porventura mais um incentido ao uso da língua falada.


3. O uso do mirandês escrito


Para além das obras que têm sido publicadas em línguas mirandesa, são os seguintes os usos regulares do mirandês escrito:

- começam a aparecer convites e cartazes da autarquia, de comissões de festas e de associações escritos em mirandês;

- aumenta o número de aldeias em que o nome das ruas é bilingue;

- os jornais dos agrupamentos de escolas do concelho (Escola Secundária e EB2 de Miranda do Douro e EB23 de Sendim) têm vindo a aumentar progressivamente o número de páginas escritas em mirandês;

- o jornal http://www.diariodetrasosmontes.com/ (http://www.diariodetrasosmontes.com/) insere com regularidade notícias e crónicas escritas em mirandês;

- o sítio de Picote na internet, http://www.bragancanet.pt/picote/ (http://www.bragancanet.pt/picote/), insere traduções de textos em língua mirandesa;

- o sítio de Sendim na internet, http://www.sendim.net/ (http://www.sendim.net/), apresenta alguns textos em mirandês.


Amadeu Ferreira, 11.11.2001
Título:
Enviado por: ferrol em Outubro 07, 2007, 10:58:22 am
Citação de: "Lancero"
O povo de Miranda do Douro e limítrofes tem os mesmos direitos que o Lancero, que vive em Sintra, enquanto cidadãos portugueses.
A sua língua é reconhecida oficialmente e as suas escolas são bílingues. Qual é a sua dúvida??!!
¿E que dúbida podo ter eu?Se só son un pobre "españolista" que fala galego desde o berce, que ten unha Constitución que protexe a súa lingua (que o mirandés non ten), desde 1978, unha rexión autónoma que fomenta o idioma (que o mirandés non ten) na que desde o berce ten televisión, radio e xornais no idioma (que o mirandés non ten), educado deica a universidade no séu idioma (que o mirandés non pode), e que aínda así se ten escrito que o estado español oprime e tenta facer desaparecer a miña lingua...

¿Cómo vou dubidar da permanencia do mirandés, si xa se publicou un libro de Astérix en mirandés? :roll:
Título:
Enviado por: Lancero em Outubro 07, 2007, 04:26:05 pm
Se não é parvo, faz-se!
Haja paciência

(https://www.forumdefesa.com/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fimg442.imageshack.us%2Fimg442%2F7928%2Fhandon6.jpg&hash=bc0abe4ce45253d8cdf5efbeba4829be)
Título:
Enviado por: PereiraMarques em Outubro 07, 2007, 05:34:01 pm
Oi! uma estação de televisão ou uma universidade para 15.000 habitantes deve sair barato. O sr. Ferrol como grande filantropo que é deve ser ele a pagá-las.

Vamos já reenvindicar também direitos para o Barranquenho e o Rionorês. E o governo galego de certeza que também vai criar uma estação de televisão no norte da Província de Cáceres para defender a "Fala" dos colonalistas Extremanhos.
Título:
Enviado por: papatango em Outubro 08, 2007, 12:31:06 am
Serrá que o goverrn galegue nã estarria interressad em ajudarr a evitarr a extinção do "Xarroque" ?

É que aqui em Setúbal já começa a notarr-se a influência perrniciosa e colonialista lisboeta e o Xarroque está em vias de extinção...  :shock:
Título: Re: història d'un engany
Enviado por: nestor em Outubro 08, 2007, 01:38:56 am
Citar
El temps passà i el món laboral arribà. Havien passat ja uns anys amb democràcia, amb normalització lingüística, etc. Però en aquest moment, excepcions a part, tot continua igual. La llengua no existeix. En el millors casos s'utilitza de forma oral, tot i que moltes empreses tenen la moda o el costum que els treballadors s'expressin en castellà entre ells. Deu fer més bonic. La paperassa es fa sempre en castellà, com també les comunicacions internes a l'empresa o amb altres empreses. Les factures, rebuts, albarans, llistats, tot, tot i tot en castellà. Ja no parlem de l'etiquetatge dels productes, l'atenció al client o fins i tot posar unes instruccions en català. Bé, no serem tan negatius, sí que se'n fan de comunicacions internes escrites en català, però llavors, si mirem més prim, costa trobar escrits, correus electrònics, etc. que no continguin faltes d'ortografia. La gent, encara ara no sap escriure en català.



Faltaria mas, pues cada ciudadano es libre de usar el idioma que le plazca porque en eso se basa la "normalidad lingúistica", no en la imposición del castellano o el catalan.

Hay que tener en cuenta que en Cataluña hay muchos inmigrantes de otras regiones de España que siguen usando su idioma.

En cuando a los documentos empresariales, pues es lógico que se emitan en castellano porque gran parte de los productos catalanes se venden en el resto de España. Mas aun las etiquetas de la marca Tarradellas, por ejemplo.

Saludos
Título:
Enviado por: ferrol em Outubro 08, 2007, 05:07:34 pm
Citação de: "PereiraMarques"
Oi! uma estação de televisão ou uma universidade para 15.000 habitantes deve sair barato. O sr. Ferrol como grande filantropo que é deve ser ele a pagá-las.
O señor ferrol non paga a mención do aranés no Estatuto de Autonomía de Cataluña desde o ano 80...non paga os letreiros en aranés en toda a bisbarra...non paga as edicións en aranés das televisións públicas e diarios privados cataláns...non paga ós mestres que imparten o aranés nos colexios desde o ano 81...nin o Consello de Arán, nin a promoción cultural do val na lingua vernácula...e non paga ós 9.300 araneses que viven no val...

Pero sí pagaría por ver como se puidese conserva-lo mirandés a pesares das imposicións centralistas de Lisboa...que xa permite que Astérix se publique en mirandés desde onte pola tarde... :wink:
Título:
Enviado por: manuel liste em Outubro 08, 2007, 05:31:11 pm
Citação de: "ferrol"
Citação de: "comanche"
a publicação em mirandês de um volume de Asterix;
a tradução para mirandês de todas as placas toponímicas da cidade, efectuada em 2006 pela Câmara Municipal
Realmente espectacular. Así que xa hai case 2 anos que o mirandés é usado nas placas das vilas da Miranda. Pois logo teño que pedir perdon, porque xa podemos garantir que o mirandés xa está salvado desde hai 2 anos...

Claro, e logo, cando en Galicia, Pais Basco, Cataluña ou Valencia hai 30 anos que temos televisións, xornais e radios nos nosos idiomas e témo-lo ensino paritario en castelán e na lingua propia, institucións propias de autogoberno, impostos, estradas, hospitais, escolas e iniciativas do goberno para que se falen en Europa os nosos idiomas, vemos con envexa como a protección do mirandés avanza moitísimo máis rápido gracias a que as rúas de Miranda xa teñen nomes mirandeses e Astérix foi traducido á lingua... :roll:

Por certo, o primeiro álbum de Astérix traducido ó galego, é de 1.976:
(https://www.forumdefesa.com/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.asterix-obelix.nl%2Fmanylanguages%2Fcovers%2Fga-07-mas.jpg&hash=3fc38250fac719801878647bf0ed8e57)

E agora, se quere, xa pode seguir dando leccións de preservación cultural de onte pola tarde... :wink: ) se lleva editando libros en gallego desde hace dos siglos con total normalidad.

La conocida Editorial Galaxia publica desde su fundación en 1950 exclusivamente en gallego.
Título:
Enviado por: PereiraMarques em Outubro 08, 2007, 06:01:13 pm
Citação de: "ferrol"
conserva-lo mirandés a pesares das imposicións centralistas de Lisboa...que xa permite que Astérix se publique en mirandés desde onte pola tarde... :wink:


Entonces los enlaces, las fuentes de esa imposición...es como lo separatismo de Madeira. Usted habla, habla, pero cuando se trata de presentar pruebas, no pasa nada...

¿Puede presentar una petición, una interpelación a la Asamblea de la Republica o al Tribunal Europeo de los Derechos del Hombre, cualquier cosa, en que los Mirandeses afirmen que son discriminados por los otros portugueses o por el gobierno central de Lisboa?
Título:
Enviado por: comanche em Outubro 08, 2007, 07:02:50 pm
Quanta hipocrisia, galegos, galegos a mentira é o vosso objectivo, como sempre,

Citar
Hoxe todos os periódicos recollen a triste nova referida a que só un terzo da poboación urbana criada en castelán sabe falar galego. E que só o 4 % dos moz@s usan a nosa lingua. E que nas cidades o proceso de substitución do galego por parte do castelán semella inevitable.
Todo isto terrible, en verdade.
Sen embargo, eu prefiro poñer o acento no tema da cría dos fill@s. Velaí a traxedia: o excéntricos, raros, absurdos, etc., que para moita xente somos algúns pais, dentro da propia Galicia, polo feito de ter tomado a decisión de criar aos nosos fillos en galego.
Mentres algo así sega a chamar a atención, o proceso desgaleguizador non debe sorprendernos.


Ainda não foi explicado aqui porque é que o mirandês falado em uma pequena região de Portugal sobreviveu até aos dias de hoje e é falado pela maioria da população e ou leonês, logo do outro lado da fronteira em frente a Miranda do Douro, se extinguiu em toda a sua extensão, porque é que do outro lado da fronteira já não se fala leonês, não terá sido pela sua perseguição e repressão pelo estado espanhol?
Aceitam-se sugestões dos castelhanistas.

http://www.blogoteca.com/franciscocastro/index.php?cod=12825


Nas cidade o galego quase não é falado, na maior cidade da Galiza, Vigo não chega já a 30% as pessoas que falam galego, nas outras cidades o mesmo ou pior, em Ferrol terra de Franco o caudilho nem se fala.
Os politicos, no parlamento galego todos ou a maioria falam em castelhano, nas escolas etc. Aonde se fala ainda com vigor o galego é nas zonas rurais.
A castelhanização avança a passos largos, o PP é o principal porta estandarte dessa opção, tendo já assumido várias vezes que quer que o Inglês substitua o galego, o valenciano, etc. além de defender que as línguas autonomas que não o castelhano devem ser relegadas para o meio familiar, condenando-as assim á inevitável extinção.
Título:
Enviado por: manuel liste em Outubro 09, 2007, 08:13:09 am
Si Galicia perteneciese a Portugal ya no sería Galicia, sino la nueva 'Regiao Norte'. Estaría dividida en media docena de distritos gobernados desde Lisboa, y en cuanto al idioma sólo se hablaría 'galego autêntico'. Es decir: portugués.

En estos momentos los de la 'Regiao Norte' nos estaríamos quejando de la falta de trabajo, de los altos impuestos, de la mala sanidad y educación, de la emigración. De la mala suerte de tener como vecinos a los 'malvados espanhóis' en lugar de a los británicos o suecos.

Pero protestar dentro de un orden, como Zé Povinho. Quien recordase Galicia sería considerado un 'traidor a Naçao'. Un apestado, un 'castelhanista'. Habría que dar gracias de ser lusos, aunque los lusitanos jamás llegaron a pisar Galicia. Habría que dar gracias de ser 'independientes', aunque gobernados por un régimen centralista. Habría que dar gracias de hablar en la lengua de Pessoa, aunque sea una lengua completamente ajena a Galicia. Habría que dar gracias de vivir en Portugal y resignarse a ser más pobres que el resto de los europeos. Habría que dar gracias de poder hablar en 'galego autêntico', y no en ese criollo castellanizado en el que escribían Rosalía de Castro o Daniel Castelao.

Pero claro, eso no sería un 'genocidio cultural' ni una 'descaracterización' sino una demostración de 'irmandade' y el reconocimiento final (tras tres intentos anteriores) del caracter lusitano de Galicia. El genocidio cultural es propio de malvados castelhanos, o de 'galegos descaracterizados'. En Portugal sí que se respetan las diferencias y la diversidad cultural... y el que opine distinto que tenga cuidado, que aquí se toma nota de los nombres de los traidores  :wink:
Título: ES LO DE SIEMPRE.¡¡¡¡
Enviado por: VICTOR4810 em Junho 10, 2009, 10:43:44 pm
EL FAMOSO LÍO DEL MONTEPÍO y palabras y palabras grandilocuentes pero vacías, para confundir al personal.
   Hablantes de español en el mundo:   unos 400.000.000.
   Hablantes de portugues en el mundo, unos 200.000.000
   Tercera y septima lenguas respectivamente, con estos datos y con un mercado potencial de cuatrocientos millones de clientes ¿ponemos las etiquetas en catalán?.
    Si es que es de risa...oño.¡¡¡¡¡¡
Título:
Enviado por: papatango em Junho 11, 2009, 12:19:55 am
Por essa ordem de ideias, não percebo porque é que em Espanha não mandam por as etiquetas em chinês, dado que é uma lingua com muitos mais falantes.

O que conta são os direitos das pessoas nas suas comunidades.
De nada adianta que o chinês seja falado por 1000 milhões, o castelhano por 400 milhões. O que importa é que as pessoas de uma determinada comunidade têm o direito de ter os produtos etiquetados na sua língua.

Na Letónia deveriam ter as etiquetas em russo ?
Na Croácia deveriam ter as etiquetas em alemão ?

Perdem esses países o direito apenas porque têm pouca população ?

Que direito têm os países com línguas mais significativas, de impor a sua língua aos outros ?


 :roll:  :roll:  :roll:
Título:
Enviado por: Jose M. em Junho 11, 2009, 04:52:19 pm
Citação de: "papatango"
Por essa ordem de ideias, não percebo porque é que em Espanha não mandam por as etiquetas em chinês, dado que é uma lingua com muitos mais falantes.

O que conta são os direitos das pessoas nas suas comunidades.
De nada adianta que o chinês seja falado por 1000 milhões, o castelhano por 400 milhões. O que importa é que as pessoas de uma determinada comunidade têm o direito de ter os produtos etiquetados na sua língua.

Na Letónia deveriam ter as etiquetas em russo ?
Na Croácia deveriam ter as etiquetas em alemão ?

Perdem esses países o direito apenas porque têm pouca população ?

Que direito têm os países com línguas mais significativas, de impor a sua língua aos outros ?


 :roll:  :roll:  :roll:


Yo disfruto cuando todos los productos y carteles en Barrancos están escritos en un perfecto barranqueño.
Título: ES MUY FACIL......
Enviado por: VICTOR4810 em Junho 12, 2009, 04:54:17 pm
Jugar con el dinero de los demás.¡¡¡¡
   Y queremos obligar a los americanos a traducir sus peliculas al catalán, cuando no se recaudaría ni para pagar la tradución.
   Queremos obligar a etiquetar en catalán cuando las ventas se hacen en el resto de España e Iberoamérica.
   Queremos que TODOS los libros se traduzcan al catalán aunque no se vendan.
    ¿Y QUIEN DEBE PAGAR TODO ESO?.
    Es una cuestión de dinero.¡¡¡
    Los productos españoles que se venden en china van eetiquetados en chino.¡¡¡¡
    Como debe ser.¡¡¡¡¡¡
Título:
Enviado por: papatango em Junho 24, 2009, 04:41:53 pm
Mais um disparate dos grossos.

Ouça lá ó espanhol...

Os catalaes não querem que os produtos espanhóis que vão para a Argentina sejam etiquetados em Catalão.
O que eles querem é que como os produtos que se vendem na China e são etiquetados em chinês, os produtos que se vendem na Catalunha sejam etiquetados na língua do país deles, o Catalão !

Será que é assim tão complicado de entender algo tão simples ?

Não há aqui uma questão de dinheiro, há uma questão politica e uma questão de respeito.

Há produtos que se compram nos supermercados portugueses, tanto de empresas espanholas como portuguesas que são etiquetados na lingua dos castelhanos e também em português.

É natural, lógico, simples.

O problema é que os castelhanos não querem aceitar a cultura e a língua da Catalunha como sua igual.
O comportamento da sociedade castelhana é xenófobo e racista.
O castelhano não está interessado em aprender línguas, nem mesmo as línguas dos seus congéneres, que afinal são tão espanhóis quanto eles.

A exigência das etiquetas é apenas uma faceta de uma resistência cultural, ao Diktat do Reich Castelhano.

Para um castelhano, habituado desde que nasceu a achar que é o Supra Sumo, uma mistura de homem aranha com o Super Homem, dizerem-lhe que não tem mais direitos que os outros, deve ser quase um insulto...  :roll:  :roll:
Título: NATURALMENTE.
Enviado por: VICTOR4810 em Junho 24, 2009, 08:58:34 pm
Todos los productos de la Marca DIA se etiquetan en español y en portugués, toda vez que se venden tambien en Portugal (algunos inclusive se fabrican y manipulan en Portugal).
    Los productos que se elaboran en Cataluña suelen ir etiquetados en catalán y castellano -sin problema alguno- y se venden en el resto del pais y todo va normal.
    Los productos  que se elaboran el Galicia, suelen ir etiquetados en gallego y en castellano -pero no en catalán-.
    Eso es así, hay una campaña para que todo se etiquete en catalán y los fabricantes del resto del pais no quieren, tampoco quieren doblar las películas los americanos (no le es rentable), se han ofrecido a hacerlo si alguien paga los gastos de traducción.
    Al final es una cuestión de dinero.¡
Título:
Enviado por: Chicken_Bone em Junho 24, 2009, 09:18:49 pm
Na Catalonia (y mismo en Aragón), vê-se muitos produtos com a versão Catalã. Para já não dizer que grandes cadeias de supermercados são Catalãs. Além do mais, lá as lojas têm que ter nomes em Catalão e não Castelhano.

Tendo em conta que a instrução é primariamente leccionada em Catalão, a língua está longe de ter problemas.

A par disto, há vários outros canais de comunicação em Catalão.

Se não estou em erro, o old é da Catalunha ou vive lá e pode corroborar e esclarecer.

O que quero dizer é que não faltam lugares para ler Catalão.

papatango: até é se pode dizer que a sociedade CATALÃ é que é racista e xenófoba. Nota-se, por exemplo a proeminência das pessoas de (algum) nome catalão em órgãos institucionais.

Por isso, fazer dos Catalães uns coitadinhos.....Não faz grande sentido.
Título: HAY UN DIARIO EN CATALAN.
Enviado por: VICTOR4810 em Junho 24, 2009, 09:25:50 pm
El diario Avui (hoy), está integramente en catalán y se mantiene gracias a las subvenciones estatales toda vez que hay muy pocas personas en cataluña interesadas en comprarlo.  http://www.avui.cat/ (http://www.avui.cat/)
   En Cataluña hay TRES canales de tv en catalán subvencionadas por el Estado (aparte de una quincena mas entre locales y privadas a través del TDT).
    La totalidad de las clases en los Colegios, Institutos y Universidad son en catalán.
    Pero el resto del pais haabla en su mayoría castellano ¡que se le va a hacer.¡
Título:
Enviado por: papatango em Junho 24, 2009, 10:03:59 pm
As linguas europeias menos significativas estão em extinção e o catalão não é excepção.
O problema é que ainda há muita gente a falar a língua e por isso parece que a língua goza de boa saúde.

O que os catalaes exigem faz todo o sentido.
Não há nenhuma razão objectiva para a língua do Reich ter uma posição de vantagem sobre as outras.

Se os castelhanos não gostam de estar em condições de igualdade têm uma solução simples...
Expulsem os catalães ... :mrgreen:
O Inglês é que é a língua que se deve ter nas etiquetas.
É mais fina e mais internacional.
Já agora é melhor habituarmos-nos ao chinês...
Título: SI ESO ES LO QUE OPINA.¡¡¡
Enviado por: VICTOR4810 em Junho 24, 2009, 10:13:49 pm
Pues para usted.¡
   Pero los catalanes no son xenofobos como dice usted (¿de donde saca eso?), he residido durante muchos años en cataluña, mi esposa y un hijo son de allí, en catalunya tengo mis mejores amigos, los aragoneses y los catalanes compartimos raza, lengua, historia y religión, pero.... el catalán es hablado por apenas seis millones de personas y el español (o castellano) es hablado por 440.000.000 de habitantes.
    Esa es la diferencia, y por lo que hace aa "expulsar a los catalanes" ni queremos expulsarles ni la inmensa mayoría quieren irse.¡¡¡
Título:
Enviado por: Chicken_Bone em Junho 24, 2009, 10:16:13 pm
papa: quanto ao Catalão estar em extinção, é melhor veres as estatísticas.
Supostamente, até há mais gente (na Europa) a falar Catalão do que Português. Não te esqueças que também falam Catalão em partes de Aragón, Baleares e na Comunidad Valenciana, pelo menos.
Até é comum haver pessoas nessas regiões que mal se safam em Castelhano.

Se o Castelhano tem maior preponderância nas regiões em que se fala Catalão, não tem algo que ver com "opressão". Pensa nos milhões de pessoas que a Catalonia recebia e recebe que vem não só de Espanha, mas também do estrangeiro.

Quanto ao Castelhano soar mal, não discordo. :D

Bem, quanto a achares que o Inglês deveria nas etiquetas em Espanha, em vez de Castelhano, suponho que estejas a brincar.
Título: Re: història d'un engany
Enviado por: VICTOR4810 em Janeiro 12, 2013, 10:11:38 am
Bueno no ha muchos años que los bifes eran y se consideraban los amos de Portugal, ellos siempre estuvieron interesados en servirse de Portugal a quien muy caro cobraron siempre su apoyo.
Apoyo que denegaron cada vez que les interesó a ellos, no todo fue negativo en la relación fraternas luso-británica, pero a lo largo siempre sacaron beneficio los ingleses.
No obstante siempre hay quien recuerda con envidia esos años, de ahí esa querencia hacia el "british" que muestra mas de un pescador de carapaus.¡